‘Ik ben naar meditatie les geweest. Al voor de tweede keer!’
Zegt Dochter als we samen van school terug fietsen.
Brok in mijn keel.
Scheut door mijn hart.
Zowel van liefde als van gemis.
‘Ik had dat nooit op school. Daarom vind mediteren nu nog steeds weleens lastig. Fijn dat jij het nu al mag oefenen en leren.’‘
“Ja mam. Het is ook best lekker. En Roos is lief’ (Steek die maar in je zak!)
Zo diep geraakt door de wijsheid van deze (nog) kleine. En dat deze nieuwe generatie verder mag gaan dan tot waar wij zijn gekomen. Wat een groot genot om te weten dat alles dat wij nu doen, leren, helen, transformeren, zij zoveel gemakkelijk verder zullen brengen. Gewoon omdat hun basis anders is. En zo mega dankbaar voor vrouwen als Roos die kinderen hierin voor gaan.
Het begint klein. Het groeit groot. Alles dat aandacht krijgt.
– Janneke